herşeyin güzel olması demek böyle gideceği anlamınamı geliyor? yoksa mutluluk insanlara garip ve farklımı geliyor ? açıkcası bazen o kadar mutlu oluyorum ki o kadar mutlu olduğumu hissediyorum ki korkuyorum. bu mutluluk beni korkutuyor. herşey o kadar yerli yerinde ki...fazla güzel diye bir kelime kullanası geliyor insanon böyle durumlarda ama yok! fazla güzel diye bir şey yok. insanlığının güzelliği kadar güzel hayatın! kötü insanlarınsa güzel zannettikleri bir hayatları var ve bunu sadece dışardakiler görebiliyor. kendileri hayallerde yaşıyorlar yada şizofrenler. ama üzülmüyorum artık insanlar için. Allah bize akıl verdi doğduğumuzda ailelerimiz aklın yolu birdir diye yetiştirdi (ki bazı aileler görüyorumda çocuk yetiştirecek son insanlarmış ama yapmışlar) ve en önemlisi kocaman insanlarız artık. doğru düzgün yanlış yasak iyi kötü ayırdı yapabilriz değil mi?
artık dramatikleştirmiyorum olayları insanları yaşananları. sadece mutluluğun ve güzel şeylerin keyfini çıkartıyorum. en doğrusu bu bence. kurcalamak üstlenmek yada kabullenmemekle bir şeyer ters gidiyor hep. kendi içinde mutlu olduğunda zaten etrafında bir o kadar mutlu oluyor.
uzuuun uzuuun saçma sapan zamanlardan sonra sanki güzel bir kumsalda metropolitanımı yudumluyorum... soğuk bir şehirde yaşasamda hayat arkadaşım yanımda...kocaman doğuk bir şehir ancak böyle ısınıp şirin olabiliyor. gitme zamanı geldiğinde ise yine dramatiklikten uzak ve sakin sakin gidicem. bu sefer sakin olucam ki uçakta whisky mi içerken gözlerim şiş olmasın, çok komik olur birde sarhoş olursam, baya çirkin görünürüm değil mi? :)
sevgiler DY
