insan nereye gittiğini bilmeden yürür bazen.
çakıl taşlarıyla konuşur delirmeden bir tık öncesinde
kendi ayak izlerini başkasının ki sanar
kendi kendine gülerken kendi kendinede ağlayabilir.
Ayak sesini unutur, her adımdan bir tane daha atar.
hatırlar, sevinir.
unutur, üzülür.
tanımadığın insanların üzüntülerini benimsersin
bazen sevinçlerini.
nefret ettiklerinin bile acılarını anlamaya çalışırsın.
delilik bu ya bazen üzülürsün bile onlar için.
insanları kaybetmenin ne demek olduğunu en derinden bilen sen,
hayatından kaybolanlara sadece yavaş yürümelerini tavsiye edersin.
içinden "şansları bol olsun" dersin.
delilik bu ya bazen pişman olursun.
geç kalmamışssındır hiç bir şeye.
aksine hep herkesin önünde olmuşssundur.
o yüzden hem iyi hem kötüsündür.
melankoliyi seversin ya bazen hani.
öylesine hüzünlü şarkılar açıp hiç derdin yokken dertlenirsin.
rakı sevmez deliler.
canı rakı çeker
bi kadeh demlenirsin..
Sevgiler
DY
No comments:
Post a Comment