kırık kalem ucu gibidir hayat.
yeniden açarsın bir şekilde yazmaya devam edebilirsin.
basittir.
ama kalemin o kısmı ve kalemin o rengi bir daha asla geri gelmez
dünya mesela sen yürüdükçe keşke uzaklar yakınlaşsa.
yada sen havada dursan o sana doğru gelse.
kuşlar uçarken sen onlara bir mektup versen,
kocaman yerküreyi gezip onu bulup götürseler
bıraksalar avuçlarına.
Yada dünlemekten bıkmadığın bir şarkı.
defalarca dinleyip her seferinde başka başka hissetmek
birinde zevk alıp birinde hüzünlenmek.
mavileri es geçip belki kırmızıları aramak.
susmak mesela en güzelinden.
gardrobumuza sığmazken bütün elbiselerimiz,
biz neleri sığdırıyoruz yüreğimize.
kocaman kocaman sevgileri kocaman kocaman hüzünleri
huzurları...
sen sen ol bilmediğin trenlere biletler alma.
ya valizine sığdıramazsan tüm anılarını?
sevgiler DY
DY
No comments:
Post a Comment