uzun zamandır sabah güneşini görmemiştik.
şiir yazmayı bile unutmuşken,
gözlerim şiş uyandım yataktan.
uzun düşünülmüş bir gecenin ardından,
nasıl güzel geldi gün.
sana yazmaya çekindim.
uyuyorsundur belki...
"kart atarım"dedim.
Sevgiler...
diye eklerdim.
adresler vardı aklımda.
hangisine atacaktım peki?
ne zaman nerede olacaktın?
koşmak gerek bazen biliyorum.
yollar var aklımda.
saatler.
hani paylaşamadıklarımız.
Shakespeare bile anlatamıyor bazen,
diyeceklerimi.
susmanın bana yakışmadığını düşündüğüm o an,
kendi kendime konusuyorum,
hep çok konuşmuyor muyum zaten?
o kadar çok mektup yazdım ki sana.
bazıları hala aklımda.
her satırı.
bir çok lafı sözü, hepsi.
beklediğim onca andan birinde,
bir gün daha iç çekiyorum.
çok içten.
sayfalara sığmıyorum ben.
Anla!
anlamak aynı dili konuşmaksa,
sen gel,
gözlerinden öpeceğim en yakın zamanda.
kuşları uçurup,
susacağım,
o kadar çok şey var ki aklımda....
Sevgiler DY
No comments:
Post a Comment