Başka bir dünya

tam da inançlarımı kaybediyordum bir çok şeye.
sonra biri çıkıyor tekrar inandırıyor.
ellerimden sıkıca tutuyor; "inan, gerçek bu" diyor.
zaman geçiyor,
şu hani bildiğimiz klasik hikaye vardır ya;
kavuşamazlar bir türlü...
o zaman aşk olur derler ya hani...
aşk olmasın o zaman!
biz kavuşalım!
olmasın aşk!
kaybedeyim ben tekrar inancımı,
sen tekrar çık o zaman...
dalgalar bile yoruyor şimdi,
arsız okyanuslarda hayatta kalmışken.
ne diyeceğimi bilmeden,
yarını düşünmemem gerekerek yaşıyorum.
biliyorum....
sende ki yerimi,
bende ki hayalini görmemezlikten gelemiyorum..
ama başka bir dünya da yok gidemiyorum.
imkansıza bağlanmış olmak korkusundan uyuyamıyorum...


Sevgiler DY