okumayacağını bile bile yazmak,
okyanusa ufak bir şişe mektup bırakmak gibi.
kim bilir kim anlayacak duyacak sesini.
içtiğin çay kadar açık denizlere bıraktığım...
Bıraktım, evet.
bırakmıştım....
aceleciydim,
bilemedim,
çeresizdim,
ufak bir kuş düşün,
uçmaya çalışır,
kanatları hava alır,
o hissi sever,
uçmayı dener,
sonra cesaretlenir,
yere çakılır,
uçamaz ya hani...
o mektuplar gibi,
ister,okunsun,
ister uçsun.
uçamayan,
okunamayanlar bilir beni.
ancak onlar anlar...
Sevgiler DY
No comments:
Post a Comment