Zaman - değişim -

Yine kendimi tutamadım birşeyler yazmak istedi sevgili kalbim :) Bugün biraz geçen zamandan bahsedeceğim yine. Örnekler kendimden olacak. Yani methodology kısmında "first person" durumu uygulanacak diye yazmama gerek olmadan direk söyleyeyim :) Tez yazasım mı var acaba tekrar :) Doktora'ya inşallah bu heves. Hayırlısı...

Bakıyorum kendime yine, çok uzun değil geçen seneye bakıyorum. Çok kötü bir yaz dönemi geçirmiştim, ama yine muhteşem kız tatilimiz kalbime bedenime ve aklıma su serpmişti. Kendime tam gelemeyeceğim derken yeni işime girmiştim ve herşey daha kolay olmuştu. Şimdi yine bir duraklama dönemindeyim. Hazırlandığım sınavlar beklediğim açılacak olan kadrolar vs vs bir sürü plan program. Ama yine de geçen seneye göre kendimi daha büyümüş hissediyorum. Kalsik "biz büyüdükçe hayallerimiz de küçülür mü?" sorusu ile devam edilmeli bence bu durumda. Evet hayallerimiz küçülüyor ama dostum hayallerimizin niteliği artıyor. Daha ayakları yere basan hayaller. (hayalin ayakları yere basanı mı olur?). Evet oluyor aslında... Daha akılcı daha mantıklı şeyler istiyorsun hayattan. Güzel dostlarıın hayatında kalması, ailenin hep sağlıklı olması ve aileni kurabilmenin yanı sıra daha derin şeyler bekliyorsun hayattan. Mesela doğru insana aşık olmak gibi. Daha önce sadece aşk bekliyordu kalplerimiz değil mi? Sadece aşk... Adı sanı önemli değil. Kimin nesi hiö önemli değil. Deli mi değil mi? hiç önemli değildi yeter ki işte bu aşk diyebilmekti. Şimdi daha gören gözlerle bakıyor insan. Daha en en çok doğruyu arıyor insan.

Doğru insan tanımı herkese göre değişiyor. Aslında zaman ile de değişiyor bu tanım. Geçen senelerde ya da geçmişte doğru insan bence "yanında huzurlu olabildiğim" di sadece ama artık yanına bir sürü şey eklendi. Bir çok key word eklendi. Akıl, zeka, özgüven, sorumluluk, cesaret ve kıymet bilme eklendi mesela. Vefa da cabası... Vefa dostum çok önemli. Bununla ilgili saatlerce yazı yazabilirim. Ben vefalı bir insan olduğumu düşünüyorum ama yaşadığım gördüğüm deneyimlediğim o kadar çok ve can yakıcı vefasızlıklar gördüm ki. Duydumda aslında, yaşamasamda yine ordan burdan duyuyorsun. Evet hem birinci ağızdan hem de ikinci ağızdan ki hepsi de senin vefa ile iligli deneyimini arttırıyor.

Doğru insanı bulduğunda anlarsın diyorlar. Ben aslında hala Pollyanna kafa yapımla buna inanıyorum. İşte bu dediğimde doğru insan oluyor. Yani sanırım :) Hope so.. En azından ufak bir süzgeç geliştiriyorsun kendine. Hani şu French pressde filtre kahve yaparken ki fsüzgeçlerden. Büyük parçaları tutup önemli olanları geçiriyor ya hani. Gereksizler orada kalıyor. atıyorsun sonra çöpe. Onlardan işte. Tatlı bir akıl süzgeci bu. Akıl ile beyin aynı anda çalışıyor yer yer. Bir çok soru var bu süzgeçte. Cevabı "evet" olamayanlar geride kalıyor. Sonra bakıyorsun bardağına içilir mi diyorsun. İçilirse "merhaba" diyorsun. Daha önce öyle miydi? Yağmur yağarken seni mi bekledi kapıda şemsiyesi ile! ah iş bitti arkadaş! kapını mı açtı! Aman Tanrı'm! Aptal kızlar.. aptalız biz... cidden bak. Hemen salak gibi "ayyyyy nooldu biliyor musun" diye msjlar saatlerce telefon konuşmaları kızlarla vs vs. Salağız.. Neyse yeni süzgeçler ile daha doğrusu eski süzgeçlerde ki yeni sorular ile 2014 yazından selamlar o zaman...

Salaklık konusuna gelince; bir kaç ay önce ismi lazım değil biriyle kötü olmak konusunda konuşuyorduk. Bana durdu dedi ki "sen istersen çok kötü biri olabilrisin". Önce karşı çıktım hatta küfür saydım kızdım ne saçmaladığını sordum durdum. Sonra düşündüm. Biraz uyudum uyandım. Sonuç; evet çok kötü biri olabilirim ama ancak ve ancak canım çok yanarsa. Aileme sevdiklerime değer verdiklerime zarar verilirse işte o zaman korkulası bir insan olabilirim. Pek az oldum, pek az oturup düşünüp kötü biri olmaya karar verdim. Umarım olmaz bir daha...

Mesela bunların hepsi bizi çocuk ruhumuzdan ayıran meziyetler. Tabi ki meziyet olarak ne kadar kabul edilirse. Ben içimde ki çocuğu kaybetmemeye çalışıyorum. Pollyanna ile sıkı fıkı olup, bol bol oyun oynayıp bol bol şeker yiyerek ve sevdiklerime şımarıklık yaparak birazcıkda olsa onu buralarda bir yerlerde tutmaya çalışıyorum ve bundan da çok mutluyum.

Malzemem tükendi annem sürekli telefon ile konuşuyor ve bütün konsantrasyonu şuan kayboldu! sonra devam edeceğim zaman içinde değişen ruhlarımız ve aklımız ile :))))

Sevgiler DY.