öp

kimsenin kimseye gel diyesi yok
herkes mi yorgun?
herkes mi bıkmış birşeylerden?
ya da herkesin mi ufak tefek yaraları var?
bu kadar yalniz varken neden bu kadar yalniz var?
bu kadar iyi niyet varken neden bu kadar çok kötülük var?
sor! sormaktan korkma.
içini dök çekinmeden korkmadan.
kandırmak ile başlar,
kocaman boşluklar ile biter hikayelerin çoğu
sen beyazı seç, sen maviyi...
kocaman boşluklar yerine çocuk,
sen inadına görerek bas toprağa.
bilerek isteyerek
istemediğini de kırmadan dökmeden yolcula
herkes yorgun,
herkes anlamsız bakıyor hayata.
bişeyleri anlamlı kılmaya uğraşma.
anlamlı ise zaten ellerinle tutabilrisin,
dokunabilir öpebilirsin parmak uçlarını
bekletme kimseyi,
göz göre göre acıtma bedelerin içindekileri
emin ol çocuk,
senden büyük değil hayat.
korkuların senden acımasız değil.
insanlar senden kötü ya da senden iyi değil.
varışı bildikten sonra,
rotanın ne önemi var.
tut elinden birinin.
korkmadan utanmadan.
mutlu et mutlu ol çocuk.
bırak tesadüfler kovalasın seni.
düştüğünde emin ol elinden tutup çekeceklerdir.
bil ve unutma,
güneş doğduğunda,
her ülkeye her şehire aynı doğmaz.
sana güneş doğuyor diye,
ona da doğmuş demek değil.
iyi bak iyi izle.
sana öyle bakan gözleri farkedersen çocuk,
bırakma!
öp parmak uçlarından,
öp soluğundan,
öp korkularından,
öp uzaklıklarından,
öp duvarlarından,
öp kalbinden...

Sevgiler DY