alışmak dünyanın en büyük özürü.
elini kolunu bağlıyor.
zamansa bu durumda anlamsız.
masada ki tuzluğun bile yeri değişince yadırgarken,
bu anlamsız alışkanlıklar neden?
kurtul,
elini kolunu özgür bırak.
başka alışkanlıklar yerine,
kalbin ile yürü,
henüz yerini unutmamışken.
Sevgiler DY
No comments:
Post a Comment