Yol

sıkışıyorsun.
öyle sıkışıyorsun ki bişilerin arasında,
çıkmak için çığlık bile atamıyorsun.
atsan da sesin çıkmıyor.
içinden atıyorsun çığlığını,
kendi kendine bağırıyorsun
kendi çığlığından sağır olup,
kimseye hiç bir şey duyuramıyorsun
çok uzakta olana bile seslenebilirken eskiden,
şimdi en yakınıma gitmiyor sesim.
elimden pek bir şey gelmiyor.
benim gibi düşünmeyen ve hissetmeyenler ile,
nereye ne kadar uzağa gidebilirim ki?
sen söyle,
ellerim bu kadar küçük,
bedenim bu kadar halsiz,
kalbim bu kadar umarsız
cümlelerim bu kadar kısa iken,
nasıl giderim onca yolu?
ya benimle gelirsin,
ya da tek başıma giderim bütün yolu. 



 Sevgiler DY