biraz dramatizeden bir şey olmaz,
derken gözlerim şimdiden dolu.
bir dolu sorunun içinde yüzerken ruhum,
ayaklarım geri geri gidiyor,
her kilometrede uzaklaşan.
gökyüzünü tutmak,
saatlere sarılmak istiyorum çoğu zaman.
ve gökyüzü durmuyor,
saatler ise kimseyi beklemiyor çocuk.
artık inanmıyorum masallara ben.
aşkın iyileştirdiğini düşünen kalbim,
içine attığı gözyaşlarında boğuluyor.
eski bir 45'likde yeniden iyileşirken,
istediğimi göremeyince,
yeniden gözlerimi kapatıyorum.
çünkü artık bazen gerçekten inanmıyorum.
Sevgiler D.Y.
No comments:
Post a Comment