aşk: kendinde olmayana duyulan zaaf
sevgi: aşkın ne olduğunu kanıksamaya başladığında artık çoktan bağlanılmış olan evredir.
bağlılık: herşeyi anladığında, kendi kendine yeterek çözülecek ufak bir düğüm
mutluluk: ruhunun tamamen arınmış, tamamen temiz ve hükümsüz olduğu an.
mutsuzluk: nesnelerle bile kurduğun bağın yetmediği, ruhun suçluluk ve soru işaretleriyle dolu olduğu zaman dilimi.
sevgili: aynı zevkleri paylaştığını ne kadar benzer olduğunu düşünüp hayatını paylaştığın, ama genelde hep yanıldığın er yada hatun kişi.
(**Volkan ,"Çingeneler Zamanı" filmindeki tanıma benzediğini söylüyor izlemedim bilmiyorum ama doğrudur...duygular düşünceler ne kadarda evrensel ne kadarda aynıyız aslında ve ne kadarda uzak insanlar birbirine...)
No comments:
Post a Comment