insan ne kadar bağlı çevresine inanılmaz biçimde. ne kadar bağlı duygularına, alışkanlıklarına ve egolarına. ama her duygu insan için değilmidir? alışkanlıklar kurtulmak içinmidir? o kadar çok kafa karıştırıyorki insan beyni ve kalbi. hep çelişmekle beraber süreklide kavga halinde. ama en rahat ettiği yeri biliyor ikiside. başını koyduğun anda bitiyor bütün kavgaların egoların alışkanlıkların. sadece sessiz bi huzur kalıyor. içinden geçenleri sölesen konuşamazsın bile.
abartıyorlar hep..hep abartıyorlar. aşk aslına bakarsan biyolojik ve fizyolojik bir şey. bütün özellikleri ortaya döktüğünde fiziksel (doğurganlık), huy (ilerideki anne baba profili) vs vs gibi konularda en uygununu seçiyor kalp, doğurganlık açısından bakıyor, sosyal ve ekonomik açıdan bakıyor ve bizim salak kalbimiz aşık olduğunu sanıyor. herşey fizyolojik ve biyolojik aslna bakarsan.
bunları söleyerek duygusuzluk ve soğuk bir rüzgar katılıyor değilmi aşkın sevginin içine. ama kısmende olsa gerçekler yani siz farketmeseniz bile bunlar bilinçdışı oluyorlarMIŞ. düşününcede mantıklı geliyor. biz sosyal hayvanlar değilmiyiz?
D.
No comments:
Post a Comment