bile bile

söyleyemiyorum bir şey,
çaresizliğin her kelimemi bağlıyor.
bu kadar çok severken,
bu kadar çabuk umut kesmek...
kime yakışır ki pes etmek?
sabahın o sessizliğinde,
sana uzun süredir bakmamışken,
gözlerinin rengini nasılda ezberimdeymiş,
nasılda benmişsin aslında sen...
kime yakışmış ki ayrı kalmak bize yakışsın?
baktın...biliyorum...
giderken arkamdan baktın.
dokunduğum duvarlara tekrar dokundun,
gözyaşlarımın düştüğü yerleri,
yüzümün değdiği yastığını tekrar öptün.
biz böyleyiz işte çocuk...
bu kadar sevecek kadar yürekli,
ama birbirimizden kaçacak kadar korkak.
sen, tanıdığım en cesur adam,
vazgeçmeyeceğimi bile bile,
hala sevmeye devam et...
kime yakışır ki vazgeçmek...


Sevgiler DY