özlüyorum.
herşeyi özlüyorum.
boşa geçiyor sanki zaman.
yanında uyanmayıp,
yanında uyumadığımda.
zor geliyor uykuya dalmak.
gücüme de gidiyor.
sensiz geçen mevsimler,
sensiz suladığım çiçekler.
dizinde okumadığım her kitap,
göğsünde dalmadığım bütün uykular...
arıyorum...
elim gidiyor.
terliyorum ansızın.
sensizliğe alışıyorum en kötüsü.
her rakı soframdasın çünkü,
sıradan oldu adının geçtiği sohbetler.
seni soranlara verdiğim klasik cevaplar dudaklarımı çatlatıyor.
her gün daha çok.
acı çekerken sana şiirler yazıyorum.
görüyor musun?
ama sonra mutlu oluyorum kendi kendime.
biliyor musun?
ince çizgilerde gezerken,
senin de en az benim seni sevdiğim kadar sevdiğini,
en az benim kadar özlediğini,
en az benim kadar çaresiz olduğunu,
en çok da benim kadar yalnızlığını biliyorum.
sonsuzluk sevgilim...
sonsuzluk bu...
belki bir gün,
belki bir zaman,
tekrar hayal kurarız beraber.
umut etmek ne güzel seni...
hayallerime sığmıyoruz bile bazen!
taşıyoruz!
taştıkça çoğalıyor,
çoğaldıkça benimleşiyorsun.
sonradan değil bunlar,
hep şimdi,
hep her zaman,
hep sonsuza kadar.
boşluğun senin kadar büyük.
sevdiğim adam ile gurur duyduğum kadar güzel.
anlatmaktan usanmadığım kadar herşey.
aşık olmaktan bıkmadığım,
özlemekten usanmadığım kadarsın.
kocamansın!
en güzeli ölene kadar benimlesin...
Sevgiler DY
No comments:
Post a Comment