kuşlardan bahsedeceğim bugün biraz. bilirsiniz kuşları. uçarlar...kanatları vardır, ufacık yürekleri, kırılgan bedenleri ama bir okadar da cesaretleri vardır. göç ederler. kilometrelerce yol giderler sıcak memleketlere, nesillerini devam ettirmek için uçarlar günlerce, dinlenmeden, ara vermeden. belki gidecekleri memleketlerde yuva kuracakları ağaçlar kalmamıştır bile. bilmeden korkmadan risk alarak uçarlar sıcağı takip ederek, ılık meltemleri takip ederler fırtınaların arasından seçip. soğuktan kaçarlar. sevmezler soğuğu, karı, kışı fırtınayı. cesaretleri buradan gelir. risk almalarından mütevellit ben onları çok cesur bulurum. düşünsenize...ya oraya da kış geldiyse?
işte tam da buradan yola çıkarak, eğer olur da yolunuz bir kuşa denk gelirse, kanatları kırıksa üstüne bir de umudunu kaybetmişse, bir de siz kırmayın. öpün yaralarını, öpün kırık kanatlarını. sevginin iyileştiremeyeceği şey yok. bunu bilin ve emin olun. öfkeleniyordur, canı acıyordur çünkü, haksızlık olur yaraların iyileşmesini beklerken umutsuzluğu ve iyileşme sorumluluğunu ona yüklemek. aynı gökte uçmak sabır ister. cesaret ister. korkmak ve kolay vezgeçmek merhem değil aksine soğuktur, kardır, kıştır...sıcak ülkelere kanatları iyileştiğinde gidin! bakın görün sizi sırtında taşır, kanatlarıyla taşır, elleriyle sıcak sahillere bırakır. ılık meltemler, sıcak sahiller ve güneş olan yerlerde...
çünkü kuşlar uçmak için yaratılmışlardır. cesur olup umuda uçmak için...
Sevgiler DY
No comments:
Post a Comment