gittim geldim çok kez.
döndüm baktım binlerce kez
nefes aldım nefesimi tuttum.
gözlerimi kapattım, dinledim.
ellerimi uzattım.
tutunmaya çalıştım.
mesafeler hep çok uzak,
yemekler hep tatsız,
günler anlamsız,
keyifler sıkışık kaldı.
en sevdiğin parmaklarım,
çok kez seni aradı.
sesim sesini,
kalbim omzunu,
yüzüm yüzünü,
ayaklarım senin yolunu,
güneşim geceni,
gecem gündüzünü.
sohbetlerim de bir köşedeydin hep.
kendime senin gözünden bakarken yorulur,
yoruldukça sana koşar oldum.
koştukça yoruldum,
yoruldukça koştum.
nasıl birşeydir bu bile bile...
gelsen beni bulur musun?
bulsan durur musun?
dursan kalır mıyım?
Sevgiler DY
çok şık olmuş. hatta okuduklarım arasındaki en iyisi ve son üç mısra inanılmaz olmuş... geçmişteki onu hala özlüyosun ama dursa bile kalacağını bilemiyorsun... hayallerdeki ideal "o" ile gerçekteki "siz" in çıplak gerçekliği. valla spr
ReplyDeleteSevgili Anonymous'cum :) teşekkür ederim. beğendiğine ve ne hissederek yazdığımı görebildiğin için merci merci :) özlemek güzeldir. ama olmayacağını bilerek özlemek farklıdır ya işte. öyle oluyor bazen.. olmasa keşke.
Delete